Opieka nad osobą starszą jest pracą ciężką i niesie za sobą obciążenie nie tylko fizyczne ale też psychiczne. 

Według słownika języka polskiego zmęczenie zdefiniowane jest jako przykre uczucie osłabienia fizycznego i psychicznego, pojawiające się po długotrwałej, intensywnej pracy, monotonnej czynności itp.

Zapewnienie opieki osobie starszej, która często nie jest samodzielna jest postrzegane przez wielu opiekunów jako powinność czy też misję.  Opieka nad osobą starszą jest pracą ciężką i niesie za sobą obciążenie nie tylko fizyczne ale też psychiczne. Niestety starość, brak samodzielności czy też niepełnosprawność jest dla rodziny bolesnym doświadczeniem i często nie są w stanie sobie z tym poradzić. Zdarza się jednak, że osoba, którą mamy się opiekować zaczyna się buntować ze względu na swoją niesamodzielność. W takich momentach cierpi nie tylko cała rodzina, ale również opiekun, ponieważ obserwuje cierpienie podopiecznego oraz jego najbliższych. Dlatego opiekun musi się nauczyć jak sprawować opiekę nad podopiecznym i jak radzić sobie z jego przypadłościami.
 

Jak pomagać?
Opiekun powinien sprawować pieczę w taki sposób, aby nie stać się nadopiekuńczym i nie wykonywać wszystkich czynności za podopiecznego. Dobrym sposobem jest to, aby nasz protegowany wykonywał jak najdłużej tę czynność, która wychodzi mu najlepiej. Podopieczny zapamiętuję jak daną pracę wykonać. W przeciwnym wypadku wmówi sobie swoją bezradność.

Ważny jest podział obowiązków
Trudno jest jednej osobie ogarnąć wszystkie obowiązki związane z wykonywaną pracą, rodziną czy opieką. Nie jest to proste zadanie, tym bardziej gdy podopieczny wymaga opieki całodobowej. Niektórzy opiekunowie wymagają od siebie bardzo dużo i chcą jak najwięcej uwagi poświęcić swojemu protegowanemu, a nie należy brać na siebie zbyt dużo obowiązków. Można o pomoc poprosić np. członków rodziny, współmałżonka czy też sąsiadów. Dobrym rozwiązaniem jest też reorganizacja dnia. Nie wolno zapominać o swoim zdrowiu – praca na wysokich obrotach może nieść fatalne skutki. Opiekun, który pracuje w ciągłym stresie, może zachorować lub w najgorszym wypadku odizolować się od otoczenia czy popaść w depresję. Bardzo ważnym punktem w planie opiekuna jest czas na odpoczynek. W tym czasie można wyjść na spacer, posłuchać muzyki czy znaleźć sobie jakieś inne odprężające zajęcie.

Lęk przed niesamodzielnością
Upór czy agresja u starszych osób to też jest obrona przed uznaniem niesamodzielności u siebie. Nie wolno wytykać takiej osobie jej błędów, np. Jesteś zapominalska! Należy te błędy wyjaśnić na podstawie konkretnych sytuacji np. Zapomniałaś/eś wyłączyć żelazko, mogło się to źle skończyć.

Obawa przed nowymi obowiązkami
W każdej pracy pojawia się  zawsze obawa przed nowymi obowiązkami i zadajemy sobie pytanie czy im podołam? Czy dam sobie radę? Czy mój przełożony i zespół będą ze mnie zadowoleni? Nowa sytuacja powoduje wpadanie w panikę. Aby temu zapobiec musimy się zastanowić, jakimi możliwościami dysponujemy aby nie zmieniać diametralnie trybu życia naszego i podopiecznego oraz jego rodziny. W niektórych przypadkach opiekun obwinia się za mało poświęcanej uwagi podopiecznemu lub też za rozwój agresji u niego. Kilkuletnia opieka powoduje, że opiekun wykańcza się psychicznie. Rozstraja się emocjonalnie, odczuwa zniechęcenie, frustrację, gniew i odrazę. Może się to objawiać choćby podczas spacerów z podopiecznym, gdyż nie wszystkie obiekty są już przystosowane do potrzeb osób starszych czy niepełnosprawnych. To powoduje, że mieszkanie podopiecznego staje się więzieniem zarówno dla niego jak i dla opiekuna. Do tego dochodzi często brak kontaktu z innymi opiekunami lub członkami rodziny. Poczucie osamotnienia powoduje też długoletnia przerwa od życia towarzyskiego czy zawodowego.Przytrafiają się rodziny, w których wysiłek opiekuna często nie jest doceniany a sam opiekun rzadko ma możliwości wypoczynku i odprężenia. Dla dobra wszystkich ważne jest, aby zapewnić opiekunowi chwilę wytchnienia  i zadbania o siebie. To pomoże w dalszej pracy.Opiekunowie, jak każdy, odczuwają brak wsparcia i pomocy zarówno fizycznej jak i psychicznej. Dodatkowym utrudnieniem jest nieznajomość instytucji, które mogłyby im pomóc, a podjęcie się opieki nad osobą starszą ma wielki wpływ na życie opiekuna. Ważna jest umiejętność rozmawiania o swoich problemów i dzielenie się swoimi doświadczeniami.